-
1 κάμπτω
κάμπτω, 1) beugen, krümmen; ὄφρα ἴτυν κάμψῃ Il. 4, 486; ὑπὸ γλωχῖνα δ' ἔκαμψαν 24, 274; γόνυ u. γόνατα κάμπτειν, die Kniee beugen, um sich zu setzen u. auszuruhen, 7, 118. 19, 72; γόνατα χεῖράς τε, er bog die Kniee u. die Arme, ließ sie ermattet ruhen, Od. 5, 453; Aesch. οὐ κάμπτων γόνυ, ungebeugt, das Kniee nicht ausruhend, Prom. 32; ἄσμενος δὲ τἂν σταϑμοῖς ἐν οἰκείοισι κάμψειεν γόνυ, er möchte gern ausruhen, 396; κῶλα κάμψον τοῠδ' ἐπ' ἀξέστου πέτρου Soph. O. C. 19; so auch εὖτε νῦν ἕδρας πρώτων ἐφ' ὑμῶν τῆςδε γῆς ἔκαμψ' ἐγώ, da ich bei euch zuerst mich niedergelassen, 85; vgl. Eur. Hec. 1150; Ggstz εὐϑύνω, Plat. Prot. 325 d; im med., καμπτόμενον τὸ σῶμα, sich krümmen, im Ggstz von ἐκτεινόμενον, Tim. 74 b; von Linien u. Flächen, dem διατείνεσϑαι entggstzt, Plut. de ad. et amic. discr. 31; γραμμή, gekrümmte u. auch gebrochene Linie, Arist. Metaph. 4, 6 γραμμὴ κἂν κεκαμμένη ᾐ, συνεχὴς δέ, μία λέγεται u. τὴν δὲ κεκαμμένην καὶ ἔχουσαν γωνίαν. – 2) von der Rennbahn entlehnt, um das Ziel herumbiegen, umlenken u. auf der andern Seite zurückfahren; κάμπτοντος ἵππου Soph. El. 734; vgl. Aesch. Ag. 335; περὶ νύσσαν Theocr. 24, 119; sc. ἵππους od. ἅρμα u. dgl., übh. herumfahren, κάμψας τὸ ἀκρωτήριον, nachdem er um das Vorgebirge herumgefahren war, Her. 4, 43. 42. 7, 122 u. Folgde, wie Strab. VIII, 378 D. Sic. 13, 64; Ar. sagt περὶ ἄκραν κάμπτων Ach. 96; τὸν κόλπον κάμπτων Her. 7, 58; κάμψειε πάλιν ϑυμέλας οἴκων πάτρας Eur. Rhes. 235; absolut, πάλιν δὲ κάμψας εἰς ὄρος κομίζομαι τὸν παῖδα Bacch. 1225. – Uebertr., ἐνταῦϑα κάμπτειν τὸν ταλαίπωρον βίον Soph. O. C. 91, enden den Lebenslauf, wie Eur. ὅταν δὲ κάμψῃς καὶ τελευτήσῃς βίον Hel. 1666. – Nach Hesych. auch τὸ ἐν τῇ ᾠδῇ καμπὰς ποιεῖν, wie νέας ἁψῖδας ἐπῶν Ar. Th. 53; Philostr. – 3) übertr., bewegen, rühren, u. stärker, demüthigen; ὑψιφρόνων τινὰ βροτῶν Pind. P. 2, 51; τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι Aesch. Prom. 237, vgl. 306. 511; ἐπειδὴ δὲ σοῦ ἀκούω κάμπτομαι Plat. Prot. 320 b; Ggstz καρτερεῖν, Lach. 192 e; ἐὰν κάμπτηται καὶ ἕλκηται πρὸς φιλοσοφίαν Rep. VI, 494 e; im schlechten Sinne, ἐπὶ τὸ ψεῦδος τρεπόμενοι πολλὰ κάμπτονται καὶ συγκλῶνται Theaet. 173 a; – καμφϑῆναι καὶ μεταγνῶναι Thuc. 3, 58; Sp.
-
2 ἁψίς
ἁψίς, ῖδος, ἡ, ion. ἀψίς (ἅπτω), 1) die Verknüpfung, λίνου ἀ ψῖδες, die Maschen des Garnes, Il. 5, 487, wie Opp. H. 4, 146. – Bei Hes. O. 426 ἄψιν, in äol. Form, die Choorobosc. B. A. p. 1207 ausdrücklich bemerkt, Radfelge, wie Her. 4, 72; Eur. Hipp. 1233; vgl. Ion. 88; Hesych. τὰ κύκλα τῶν τροχῶν; – κ ύκλος ἁψῖδος, die Töpferscheibe, Nicaenet. 2 (Plan. 191); – kom., κάμπτει δὲ νέας ἁψῖδας ἐπῶν Ar. Thesm. 53, nach dem Schol. παρὰ τῶν οἰκοδομούντων, an die gewöhnlichste Bdtg des Wortes, Gewölbe, anknüpfend, wie es Byz. an. 3 (IX. 696) steht u. Dio C. ἁψὶς τροπαιοφόρος für Triumphbogen braucht. – Bes. das Himmelsgewölbe, ὑπουράνιος Plat. Phaedr. 247 b; ἂν Φαέϑων πυμάτην ἁψῖδα διφρεύῃ Archestrat. bei Ath. VII, 326 b; οὐρανίην ἁψῖδα ἱκάνειν Ep. ad. 575 (IX, 208); vgl. Luc. Bis acc. 33.
-
3 καμπτω
1) гнуть, сгибатьἴτυν κ. δίφρῳ Hom. — сгибать обод, т.е. делать колесо для колесницы;
γούνατ΄ ἔκαμψεν χεῖράς τε Hom. — (Одиссей в изнеможении) согнул колени и руки, т.е. ноги и руки (его) бессильно повисли;οὐ κάμπτων γόνυ Aesch. — не сгибая колена, т.е. не присаживаясь, не зная отдыха;ξύλον διαστρεφόμενον καὴ καμπτόμενον Plat. — покосившееся и искривленное дерево;2) огибать, объезжать(ἀκρωτήριον Her.; περὴ ἄκραν Arph.)
; объезжать финиш ( на ристалищах), делать поворот в конце ристалища (вокруг στήλη ἄκρα Soph.)κ. τὸν βίον Soph. — окончить жизнь;
διὰ λόγου κάμψαι κακά Eur. — избежать дурного исхода путем переговоров, мирным образом;3) перен. округлять, отделывать, сочинять(νέας ἁψῖδας ἐπῶν Arph.)
4) перен. гнуть, смирять, подчинять(ὑψιφρόνων βροτῶν τινα Pind.)
πημοναῖσι κάμπτεσθαι Aesch. — склоняться под тяжестью бедствий;κάμπτεσθαι πρὸς φιλοσοφίαν Plat. — поддаться влиянию философии;κάμπτεσθαι ἐπὴ τό ψεῦδος Plat. — становиться жертвой лжи;καμφθῆναι καὴ μεταγνῶναι Thuc. — уступить и изменить (свое) мнение -
4 κηροχυτεω
-
5 κάμπτω
Aκάμψω Il.7.118
, S.OC91: [tense] aor. 1ἔκαμψα Od.5.453
, Pi.P.2.51, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.καμφθήσομαι D.Chr.77.33
, Gal.UP2.15: [tense] aor. , Th.3.58: [tense] pf. inf.κεκάμφθαι Hp.Art.67
, part.κεκαμμένος Arist.Metaph. 1016a12
, ([etym.] ἐπι-, συγ-) Hp.Prog.3, X. Eq.7.2. (Cogn. with Lith. ka[mtilde]p-as 'corner', ku[mtilde]p-as 'curved', and prob. Lat. campus):—bend, curve, ὄφρα ἴτυν κάμψῃ that he may bend it into a chariot-rail, Il.4.486 (so metaph.,κ. νέας ἁψῖδας ἐπῶν Ar.Th.53
): freq. in phrase, γόνυ κ. bend the knee so as to sit down and rest,φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν Il.7.118
, cf. 19.72; ; οὐ κάμπτων γόνυ, i.e. never resting, A.Pr.32; ἄσμενός τἂν.. κάμψειεν γόνυ ib. 398;ἵζω.. κάμψας γόνυ E.Hec. 1150
; soκ. κῶλα S.OC19
; then κάμπτειν alone, sit down, rest, ib.85, E.Hec. 1080(lyr.); also γόνυ κ. bend the knee in worship, LXXIs.45.23, etc.:—[voice] Pass., bend oneself, opp. ἐκτείνεσθαι, Pl.Ti. 74b; ; ἡ κεκαμμένη (sc. γραμμή ) a bent line, Arist.Metaph.l.c.II turn or guide a horse or chariot round the turning-post (cf.καμπτήρ 11
), κάμψαι διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν to double the post and return along the second half of the δίαυλος, A.Ag. 344;κ. δρόμον B. 9.26
; κάμπτοντος ἵππου as the horse was turning, S.El. 744;κ. περὶ νύσσαν Theoc.24.120
: metaph., κ. βίον to make the last turn in the course of life, S.OC91;κ. βίου τέλος E.Hipp.87
, El. 956;ὅταν κάμψῃς καὶ τελευτήσῃς βίον Id.Hel. 1666
; ἑξηκοστὸν ἥλιον κ. Herod.10.1; διὰ λόγου κάμψαι κακά to end evils by reasoning, E.Supp. 748.2 of seamen, double a headland,Ἡρακλέας στήλας Hdt.4.42
; τὸ ἀκρωτήριον, τὴν ἄκρην, Id.4.43, 7.122; , cf. Aeschrio 8.3; Μαλέαν κ. Poet. ap. Str.8.6.20, D.S.13.64, etc.;κ. περὶ ἄκραν Ar.Ach.96
; κ. κόλπον wind round the bay, Hdt.7.58.3 abs., πάλιν κ. turn back, E.Ba. 1225, Rh. 234 (lyr.); ἐγγὺς τῶν ἐμῶν κάμπτεις φρενῶν ( κάμπτῃ codd.) thou comest near my meaning, Id.IT 815.III in Music, κάμπτων με καὶ στρέφων ὅλην διέφθορεν (sc. Phrynis) with his turns and twists, Pherecr.145.15;κ. καμπήν Ar.Nu. 969
;κ. ᾠδάς Philostr.VA4.39
.IV metaph., κάμπτειν τινά bow down, humble, Pi.P.2.51;ὁ Χρόνος μ' ἔκαμψε Crates Theb.17
:—[voice] Pass., to be bent or bowed down, , 308, cf. 513; κάμπτομαι I submit, Pl.Prt. 320b, etc.; ; πολλὰ κάμπτονται καὶ συγκλῶνται are warped, Id.Tht. 173b: abs., to be moved to pity, Th.3.58 (in fullκ. εἰς ἔλεον Lib.Or. 59.85
).
См. также в других словарях:
κύπρος — I Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Μεσογείου. Βρίσκεται Δ της Συρίας και Ν της Τουρκίας.Η Κ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου και ανήκει γεωγραφικά μεν στη Μικρά Ασία, πολιτικά όμως στην Ευρώπη. Ο πληθυσμός της είναι 80% Ελληνοκύπριοι … Dictionary of Greek